Ik ben een tekenaar. Ik teken elke dag. Mijn dag is een schetsboek. Ik probeer wat uit, ik krabbel terug, begin opnieuw, houd weer op, ben soms tevreden, dan weer ontevreden. Ik teken meestal op papier en vaker in mijn hoofd. Ook als ik voor anderen niet herkenbaar of waarneembaar teken, ben ik een tekenaar. Als ik schrijf teken ik gedachten op papier. Als ik denk, denk ik vooral in lijnen, in tekens. Zelfs als ik schilder teken ik met verf. Tekenen is mijn ademhalen, levensbehoefte. Tekenen is voortdurend beslissen: weglaten, toevoegen, verjongen, gummen, ophogen, verdunnen. Nooit is het echt goed. Steeds is er de vraag of het beter kan, of het anders moet. Steeds is er de drang om het nogmaals te proberen. Twijfel is het, de kunst jaagt het op. Elke dag moet ik wat betekenen.
